zaterdag 20 augustus 2011

1. Eindelijk bericht

Er ligt een printje op tafel. Sanne ziet het meteen. Het is een brief van de hockeyclub. Een paar maanden geleden heeft haar moeder formulieren ingevuld voor haar en haar broertje Hugo. Dat was bij een aardige mevrouw een straat verderop.  

Terwijl Sanne haar limonade drinkt, stelt ze haar moeder allemaal vragen. “Wat staat er in de brief, mama? Mag ik al naar de hockeytraining?” Haar moeder lacht en probeert Sanne een beetje te bedaren. Maar ze komt er niet tussen. Haar dochter blijft maar kwebbelen! “Rustig, Sanne. Drink nou eerst maar je limonade en zoek een lekker snoepje uit. Dan gaan we straks nog even weg.” Sanne kijkt beteuterd. Haar Barbies staan op haar kamer te wachten. Die willen verder worden aangekleed.

Een beetje boos kijkt Sanne haar moeder aan. “Zeker weer naar het winkelcentrum. Nou, dáár heb ik geen zin in, hoor!” Haar moeder glimlacht en zegt: “Roep Hugo maar even. We gaan inderdaad naar het winkelcentrum. Maar niet voor spinazie, of voor brood.” Het is even stil en Sanne kijkt haar moeder vragend aan. “We moeten een hockeystick voor jullie kopen. Jullie mogen woensdag allebei voor het eerst trainen.”