17. De allerlaatste training

Woensdag is de allerlaatste training. Hugo vindt het helemaal niet leuk dat het al weer de laatste keer is. Hij vindt het heerlijk om te rennen en te bewegen.

Marcel heeft allerlei pilonnen op het veld neergezet. Ook liggen er vrolijk gekleurde touwen en stokken. Vandaag doen ze allemaal spelletjes en wedstrijdjes tegen elkaar, zoals estafette en slalom. En spelletjes waarbij je moet laten zien dat je heel handig met stick en bal bent. Alle jongens en meisjes doen enthousiast mee. Ze hebben allemaal rode hoofden van het harde werken. 

Het is heerlijk zomerweer. Als afsluiting trakteren Fleur en Marcel daarom op lekkere ijsjes. In het zonnetje op het gras likken ze hun ijsje weg. De meiden E5 hebben een lekkere fles douchegel voor Fleur gekocht om haar te bedanken. Fleur vertelt dat ze de meisje volgend seizoen weer training gaat geven. Daar verheugen ze zich nu al op. 

Ook Marcel blijft zijn groep trainen. Hij vraagt aan de jongens of hij iedereen volgend seizoen weer terug zal zien. “Natuurlijk!!!” roepen ze allemaal tegelijk. “Dank je wel, voor een leuk jaar, Marcel.” En met een stralend gezicht haalt Mark, één van de jongens uit het team, een mooi versierd pakje te voorschijn. Er zit een stoere foto van de jongens F4 in. Een herinnering aan een leuk seizoen.

16. Een echt toernooi

De meisjes hebben veel geleerd van Fleur dit jaar. Jammer dat het al bijna zomervakantie is. Hockey is bijna afgelopen. Maar de coach van de Meisjes E5 heeft een verrassing: de meisjes gaan een toernooi spelen bij DGS. Spannend, hun eerste toernooi dit jaar.

Het toernooi is op een zaterdag, en het team moet heel vroeg vertrekken naar Vogelendaal. Daar zijn intussen heel veel kinderen van heel veel verschillende clubs aangekomen. Het weer werkt goed mee. Met een lekker zonnetje en alle verschillende clubkleuren ziet het er allemaal erg vrolijk uit.

Meisjes E5 moet vier wedstrijdjes spelen, en ze kunnen een echte beker verdienen. Het gaat vooral om het plezier, zegt de coach. Toch willen ze wel winnen! De eerste wedstrijd gaat heel goed. De tweede is erg moeilijk om te winnen. Een beker zit er niet in, maar voor iedere speler is er een medaille. En dat is ook iets om trots op te zijn.  

15. Paasfeest op het hockeyveld

Hugo baalt. Hij wil heel graag een hockeywedstrijd spelen, maar komend weekend is het Pasen. Papa stelt hem gerust: “Ja Huug, het is Pasen, maar we gaan wel naar het hockeyveld. Zaterdag mogen een paar kleine wedstrijdjes spelen.” Blij gaat Hugo naar zijn kamer om een leuk boek te pakken.

Die zaterdag zijn er veel jongens en meisjes. En er lopen een flink aantal vrolijke paashazen rond, met een mandje aan hun arm. En er is nóg iets geks: op het hockeyveld liggen overal kleine chocoladepaaseitjes! Op het gras, naast het hek, in het doel. Hugo en Sanne rennen enthousiast met de andere kinderen over het veld en vullen hun zakken. Ze lijken wel een groep sprinkhanen! Af en toe eten ze een eitje op, maar dat mag best. Die chocola ruikt ook zo lekker!

Als alle eitjes opgeraapt zijn, gaan ze een paar wedstrijdjes spelen. Er staat de kinderen een lekkere beloning te wachten!

14. De scheids is de baas

Vandaag moet Sanne uit spelen. Er staan al een paar meisjes uit haar team te wachten op de parkeerplaats. De coach geeft hen geen tijd om verder te praten. “Zijn we compleet, meiden? Dan gaan we!” Iedereen stapt in de auto. Er gaan zelfs nog een paar ouders mee om te kijken.

De wedstrijd begint een beetje te laat, want er is geen scheids. Gelukkig wil een speler van Jongens A wel fluiten. Maar de meisjes van Woudberg mopperen op de scheidsrechter. Sanne vindt dat niet fijn. Het lijkt haar heel moeilijk om te fluiten. Hun trainster Fleur zegt vaak dat het heel gemakkelijk is om commentaar te hebben. Ga er zelf maar eens staan! Fleur vindt dat ze altijd naar de scheidsrechter moeten luisteren; die is de baas. 

Na de wedstrijd ziet Sanne dat hun coach de jongen uitgebreid bedankt. “Fijn dat je wilde fluiten, want anders hadden we zonder scheidsrechter moeten spelen. Je hebt je vrije tijd aan ons besteed. Dank je wel!”

13. Geen hockey vandaag

Buiten is het koud en de wereld is veel witter dan anders. Niet echt sneeuw, maar je kan wel zien dat het al een paar dagen flink gevroren heeft. 

Hugo is vroeg wakker, want hij wil lekker naar buiten. Ook papa komt al naar beneden. Een beetje slaperig nog vertelt die het minder leuke nieuws voor Sanne en Hugo: de hockeywedstrijden gaan niet door! Hij heeft gisteravond nog even op de website van de club gekeken. Daar stond dat alle wedstrijden zijn afgelast. Door de vorst is het hockeyveld bevroren en dan kan er niet gespeeld worden. 

Sanne begrijpt het niet. Waarom gaat het hockey niet door? Het is toch kunstgras? Hugo heeft van de jongens in zijn team al wat uitleg gekregen. Als het echt héél erg koud is, kan het kunstgras bevriezen. En dan kan het afbreken. En soms wordt het veld gewoon te glad. De bal kan heel gemakkelijk hoog gaan en dat is veel te gevaarlijk. Sanne en Hugo vinden het allebei jammer dat de wedstrijden niet doorgaan. Maar nu kunnen ze andere leuke plannen maken. Misschien is de ijsbaan al open. Met de schaatsen onder de snelbinders rijden ze er heen... en komen daar veel van hun vriendjes en vriendinnetjes van de hockey tegen!